Menurut Asmah Hj Omar (1986), wacana ialah keseluruhan pelahiran bahasa oleh penutur atau penulis, iaitu pelahiran sistem bahasa dan unsur-unsur luar daripadasistem bahasa yang menyumbang kea rah menjadikan sesuatu pertuturan atau tulisanberkenaan sebagai sesuatu yang bermakna dalam komunikasi.
Harimurti Kridalaksana (1992) pula mentakrifkan wacana sebagai kesatuanbahasa yang lengkap dan dalam hierarki tatabahasa, wacana merupakan kesatuantatabahasa tertinggi atau terbesar. Menurut Kamus Dewan Edisi Keempat (2015), wacana merupakan keseluruhan tutur yangmerupakan satu kesatuan, ucapan, pertuturan dan juga percakapan. Definisi lain bagi wacana yang dikemukakan dalam Kamus Dewan ialah kesatuan fikiran yang utuh sama ada dalam bentuk lisan seperti pidato, khutbah atau tulisan seperti artikel, rencana,surat, novel dan cerpen.
Kesimpulannya, wacana ialah unit bahasa yang melebihi had ayat yang terdiri daripada ayat, sejumlah ayat, ceraian, bab, buku, cerita, dialog, siri buku dan sebagainya yang menunjukkan hubungan-hubungan dan perkembangan fikiran yangberurutan. Secara ringkasnya, wacana ialah satu unit bahasa yang mempunyai kesatuan fikiran yang utuh dan melebihi batas ayat.